و خداوند دید که شرارت انسان بر زمین بسیار است،
و هر نیتِ اندیشههای دل او پیوسته برای بدی است و بس؛
و خداوند از این که انسان را بر زمین ساخته بود،
متأسف شد و در دل خود غمگین گشت.
پس خداوند فرمود: «انسان را که آفریدهام از روی زمین محو خواهم ساخت،
انسان و چارپایان و خزندگان و پرندگان آسمان را، زیرا که از ساختن آنها متأسف شدم.»
پیدایش 6:5-7