در چارچوب برگزاری پنجاه و دومین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، شبکههای دویچهوله و بیبیسی نگرانی شدید خود در ارتباط با تهدید خبرنگاران تحریریه فارسی خود و نیز خانوادهایشان توسط رژیم جمهوری اسلامی را ابراز کردند.
رسانههای دویچهوله و بیبیسی با برگزاری کنفرانس مشترکی روز جمعه ۱۷ مارس (۲۶ اسفند) در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، خواستار حمایت بیشتر جامعه بینالمللی از خانوادههای خبرنگاران در ایران شدند.
بر اساس بیانیه مشترک شبکههای بیبیسی و دویچهوله، حکومت جمهوری اسلامی در حال حاضر شبکههای دویچهوله فارسی و بیبیسی فارسی را "نهادهای تروریستی" خوانده است.
در پایان ماه اکتبر سال ۲۰۲۲، تحریریه دویچهوله فارسی به همراه برخی از رسانههای دیگر، از سوی جمهوری اسلامی در "فهرست حامیان تروریسم" قرار داده شدند. به این خاطر نیز کارکنان این رسانهها به علاوه خانوادههایشان مورد تهدیدهای جمهوری اسلامی قرار گرفتهاند.
تحریمهای احتمالی ناشی از این اقدام، شامل ممنوعیت ورود کارکنان این شبکهها به ایران و مسدود شدن داراییهایشان میشود.
بر این اساس، مسئله افزایش خطر برای خبرنگارانی که در خارج از ایران در مورد موضوعات ایران گزارش میدهند، با هیئتهای کشورهایی که در سازمان ملل در ژنو حضور دارند، مورد بحث قرار گرفت.
یلدا زربخش، رئیس بخش فارسی دویچهوله در این زمینه یادآور شد: «فشار دائمی بر روی کارمندان ما وجود دارد. گاهی اوقات برخی اعضای خانواده خبرنگارمان روزانه برای بازجویی احضار میشوند.»
رئیس بخش فارسی دویچهوله همچنین تاکید کرد که این شبکه رسمی آلمان هشدار داده است که "امنیت خبرنگاران و آزادی مطبوعات غیرقابل مذاکره است."
طارق کفالا، مسئول اخبار سرویس جهانی بیبیسی نیز گفت که "فشارها بر کارکنان بیبیسی فارسی هرگز بیشتر از آنچه که اکنون مشاهده میشود، نبوده است."
او همچنین اشاره کرد: «ما به هر اقدامی که از سوی جمهوری اسلامی برای تهدید خبرنگارانمان و خانوادههایشان صورت میگیرد به شدیدترین وجه ممکن اعتراض میکنیم. رژیم ایران تلاشهای مستمری برای تضعیف اعتماد مخاطبان به بیبیسی فارسی و نیز به چالش کشیدن انگیزه فعالیت کاری این شبکه به خرج میدهد. ما قطعا در کنار همه خبرنگارانمان در بیبیسی فارسی ایستادهایم و از فعالیت روزنامهنگاری آنها حمایت می کنیم.»
دبيركل فدراسيون بينالمللی روزنامهنگاران، جرمی دير، نیز در این باره از دولتهای بریتانیا و آلمان خواست به وضعيت خبرنگاران و خانوادههای آنها در ايران توجه بيشتری كنند.