حَنّا دعا کرده، گفت:
«دل من در خداوند به وجد می‌آید، و شاخ من در خداوند برافراشته شده است.
دهانم بر دشمنانم فخر می‌کند، زیرا که در نجات تو شادمانم.
«قدّوسی همچون یهوه نیست، زیرا غیر از تو دیگری نیست،
و نه صخره‌ای همچون خدای ما. «سخنان کِبرآمیز دیگر مگویید،
و غرور از دهانتان بیرون میاید؛ زیرا یهوه، خدای دانا است،
و اعمال به او سنجیده می‌شود. خداوند می‌میراند و زنده می‌کند؛
به گور فرو می‌برد و برمی‌خیزاند. خداوند فقیر می‌سازد و غنی می‌گرداند؛
پست می‌سازد و برمی‌افرازد. بینوا را از خاک بر پا می‌دارد،
و نیازمند را از مَزبَله برمی‌گیرد تا آنان را با امیران نشانَد،
و وارث کُرسی جلال گردانَد. زیرا ستونهای زمین از آنِ خداوند است،
و جهان را بر آنها قرار داده است.
۱سموئیل 2:1-3, 6-8 NMV