آیا تاکنون از خود پرسیدهاید که چرا نمیتوان بدون مشکل پیرو مسیح بود؟ چرا گاه تنها بهخاطر ایمان از طرف خانواده و عزیزانمان طرد میشویم، کارمان را از دست میدهیم و یا حتی دستگیر میشویم؟ درک امور فوق ساده نیست، و اگر ما نسبت به مسئله جفا بینش صحیحی نداشته باشیم، حیات مسیحیمان به مخاطره میافتد.
همه ما بهطور طبیعی بر این باوریم که جفا امری ناحق و بهدور از عدالت است. اما متأسفانه با تمامی این تفاسیر، جفا دائماً برای مسیحیان رخ میدهد. خدا کلام، روحالقدس و نمونههای ایمان را به ما بخشیده است تا نگرش ما را در خصوص جفا شکل بخشد. در واقع اگر دیدگاه الاهی را دربارۀ جفا درک نکنیم، یا به سازش و یا به ترک ایمان روی میآوریم. متأسفانه هرگاه جفایی رخ میدهد گویی چیزی عجیب روی داده است و از خود میپرسیم «چرا خدا اجازه داده است چنین وضعیتی بهوجود آید؟»، و به دنبال مقصران میگردیم. اما چنین رویکردی بسیار خطرناک است.
اما پیش از یافتن دلایل وجود جفا، باید بدانیم که ریشۀ جفا گناهی است که در جهان وجود دارد. موضوع گناه فردی و یا تنبیه شدنمان بهخاطر آن نیست، بلکه در نتیجۀ ورود گناه به جهان است و شیوهای که جهان بدان با خدا به عداوت برمیخیزد. و البته پرواضح است که تا پایان این عصر و تحقق کامل پادشاهی خدا، جفا ادامه خواهد داشت. اما اگر جفا دیدن فقط بهخاطر زندگی در جهانی گناهآلود بود، بسیار غیرقابل تحمل میشد. جفا بیمعنا میشد و بسیار دور از فهم؛ مقولهای که فقط میبایست آن را تحمل میکردیم.
خوشبختانه کلام خدا بارِ معنای دیگری نیز به مسئله جفا میبخشد. مطابق کلام خدا جفا صرفاً بخشی از زندگی مسیحی، و یا ثمرۀ زیستن در جهانی شریر نیست، چنانکه رنجهای مسیح نیز اگرچه بهخاطر گناه بشر بود، لیکن مرگ و قیامش نجات به ارمغان آورد. آیا ممکن نیست که خدا رنج وفاداران به مسیح را به همین سیاق بهکار گیرد؟ اگرچه حتی آگاهی از این حقیقت از درد و رنج جفا نمیکاهد، اما به مسیحیان قدرت و معنایی تازه برای رویارویی با جفا میبخشد، تا با رنجها با عزم و پایداری بیشتر روبرو شوند.