بردیا غریبی

«بردیا غریبی» پناهجوی ایرانی ساکن اسپارتا ترکیه به دلیل مشکلات معیشتی و بیکاری خودکشی کرد.

«محبت نیوز»- سیاست‌های متفاوت کشورهای پناهنده‌پذیر در پذیرش پناهندگان حاضر در ترکیه، منجر به بروز تبعیض آشکار در انتقال آن‌ها به کشور سوم شده است، از سوی دیگر حمایت نشدن پناهجویان از سوی نهادهای دولتی و بین‌المللی در ترکیه شرایط را برای هزاران پناهجوی ساکن این کشور روز به روز سخت تر کرده است.


پناهجوی جوان ایرانی با نام «بردیا غریبی» روز شنبه ۶ فوریه ۲۰۲۱ که در استان اسپارتا یکی از مناطق جنوب غربی ترکیه سکونت داشت، پس تحمل رنج فراوان و قرارگرفتن تحت فشارهای گوناگون مرتبط با پروسه پناهجوییِ خود کشی کرد. وی پیش از این نیز ۳ بار به صورت ناموفق اقدام به خودکشی کرده بوده و تمامی اسناد و مدارک مربوط به خودکشی و افسردگی شدید وی، به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل آنکارا و سازمان آسام گزارش شده بود اما هیچ‌گونه تحولی در وضعیت پرونده او ایجاد نشد.«حسن (بردیا) غریبی» اهل شیراز بود و تنها ۲۵ سال از عمرش می‌گذشت. این جوان ایرانی نزدیک به ۴ سال در انتظار مصاحبه سازمان ملل و اداره مهاجرت ترکیه به‌سر برد و در این فاصله زمانی، فشار‌های گوناگونی را متحمل شد. مشکلات معیشتی، فشارهای روانی، افسردگی شدید، بلاتکلیفی در روند پناهجویی و همچنین معضلات اجتماعی در برخورد با جامعه‌ی ترکیه، به عنوان دلایلی خودکشی «بردیا غریبی» نام برده شده است.

شایان ذکر است نهادهای متولی امور پناهجویان در ترکیه نه تنها از پناهجویان ساکن این کشور حمایت مالی نمی‌کنند بلکه طبق قوانین کشور ترکیه به فرد پناهجو مجوز کارهم داده نمی‌شود و این بدین معنی‌ست که پناهجویان مجبورند به کارهای غیرقانونی روی بیاورند، حالا با شیوع ویروس کرونا و به ‌دنبال آن تعطیلی کسب و کارها در ماه‌های اخیر، پناهجویان در ترکیه با شرایط معیشتی بسیار دشواری روبرو شده اند.

ترکیه جزو اولین اعضای امضاء کننده کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنو در ارتباط با پناهجویان و پروتکل الحاقی آن در سال ۱۹۶۷ است؛ اما این توافقنامه را با توجه به مصالح ملی خود، با محدودیت جغرافیایی امضاء کرده است.

معنی «امضای کنوانسیون با محدودیت جغرافیایی» توسط ترکیه، این است که ترکیه پناه‌جویانی که از خارج اتحادیه اروپا به ترکیه آمده و تقاضای پناهندگی می‌دهند را ذیل عنوان «پناه‌جو- پناهنده» تعریف نمی‌کند. به‌جای آن کسانی که واجد دریافت پناهندگی هستند را به عنوان پناهنده مشروط (Conditional refugee) تعریف کرده و تا اسکان مجدد آن‌ها در کشور سوم، برای آن‌ها محافظت موقت تامین می‌کند. به‌این ترتیب پناه‌جویانی که شهروند اتحادیه اروپا نیستند، نه از حقوق تعریف شده برای یک پناهنده برخودار می‌شوند و نه حتی در صورتی که سال‌ها در ترکیه حضور داشته باشند، با استناد به دارا بودن وضعیت حفاظت بین‌المللی می‌توانند از این کشور انتظار دریافت شهروندی را داشته باشند.