Mitglied Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran VVMIran e.V. عضو کانون دفاع از حقوق بش

Mein Bild
این وبلاگ جهت اطلاع رسانی به هم نوعان خود در مورد داشتن حق آزادی بیان و عقیده راه اندازی شده است. باشد که همه انسانها با به خاطر سپردن این اعلامیه حقوق بشر حقوق خود را شناخته و در راه یادگیری و آموزش آن تلاش کنند تا همواره بتوانیم دنیایی بدون ترس از خود بودن و سراسر از آزادی برای خود و دیگران بسازیم. ماده 18: حق آزادی عقیده هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهرمند شود. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده وایمان میباشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هر کس می‌تواند از این حقوق یا مجتمعأ به طور خصوصی یا به طور عمومی برخوردار باشد.

Home Pages

Sonntag, 17. Juli 2022

نرگس محمدی از زندان: زیر بار حجاب اجباری نمی‌روم

 

نرگس محمدی، در پیامی از زندان ضمن حمایت از تلاش‌ها برای آزادی پوشش در ایران، فهرستی از ممنوعه‌ها برای زنان در جمهوری اسلامی را برشمرد و از جمله نوشت که برخی میوه‌ها به دلیل ظاهر تحریک‌کننده برای زنان زندانی، ممنوع است.


نرگس محمدی در یادداشتی که روز جمعه ۲۴ تیرماه در صفحه اینستاگرامش منتشر شد، با حمایت از کوشش‌ها در مخالفت با حجاب اجباری در ایران، خطاب به رئیس قوه قضاییه نوشت که تلاش زنان ایرانی برای برخورداری از حق پوشش، نه ''بی‌حیایی'' بلکه ''تقلایی حق‌طلبانه و مبارزه‌ای شجاعانه'' است.

نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در ادامه پیام خود از زندان قرچک، از جمهوری اسلامی به عنوان یک ''حکومت استبدادی زن‌ستیز'' نام برده که ارزش‌های انسانی را وارونه کرده است.

او با اشاره به ''اقلام بی‌شماری'' که استفاده از آنها برای زندانیان زن، تنها به دلیل زن بودن، ممنوع است، می‌نویسد: «در این زندان، خیار، موز و هویج جزء اقلام ممنوعه هستند چون ما زن هستیم و اشکال این میوه‌ها تحریک‌کننده است.»

محمدی، این شرایط را ''رویکرد ابتذال‌گونه مسئولان قضایی و امنیتی'' نسبت به زنان در حکومت ایران دانسته است.

این فعال برجسته حقوق بشر، ''زن‌ستیزی و بی‌منزلت‌سازی زنان'' در جمهوری اسلامی را ''فاجعه‌بارتر'' از آن دانست که زنان تنها از حق پوشش محروم شوند و می‌افزاید: «زندان قرچک، بازنمای اراده حکومتی است که زن را به دلیل زن بودن حتی از خوردن میوه هم محروم می‌کند.»

نرگس محمدی می‌نویسد که در جمهوری اسلامی نه تنها صدا و موی زنان بلکه میوه نیز برای زن ممنوع است و به طور کلی ''زن ممنوع است'' به گونه‌ای که زنان اگر خواستار حق طلاق، پوشش آزادانه و زندگی شاد شوند، ''بی‌حیا''، ''ناشزه'' و ''سزاوار مجازات'' دانسته می‌شوند.

او در پایان یادداشت خود تاکید می‌کند: «در چنین زندان و چنین حکومتی من نرگس محمدی به عنوان یک زن و یک مادر اعلام می‌کنم که زیر بار حجاب اجباری حکومت نمی‌روم و اجبار را برنمی‌تابم.»